فَسُبْحَانَ اللَّهِ حِينَ تُمْسُونَ وَحِينَ تُصْبِحُونَ. وَلَهُ الْحَمْدُ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَعَشِيّاً وَحِينَ تُظْهِرُونَ. يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَيُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَيُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَكَذَلِكَ تُخْرَجُونَ.
10/1 Akşama girer ve sabaha ererken Allah'ı tesbih edin. Göklerde ve yerde, geceye girildiğinde de, öğleye ulaştığınızda da hamd, Ona mahsustur. Ölüden diriyi çıkarıyor; diriden de ölüyü çıkarıyor ve ölümünden sonra da yeri diriltiyor. Siz de (topraktan) işte böyle çıkarılacaksınız.
(Rum Sûresi, 17, 18 ve 19. ayetler)
İzah: Peygamber Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) Ebû Davud'un Süneninde geçen bir hadis-i şeriflerinde: ''Kim bu ayetleri sabahleyin okursa o gün kaybettiğine nail olur. Kim de akşam okursa o gece kaybettiği şeyi elde eder. (Yani, o günde ve gecede kaçırdığı evrad ü ezkâr ve benzeri hayırlardan hasıl olacak sevap kendisine bağışlanır. Bu yorum Sünen-i Ebî Davud şerhi Avnü'l-Ma'bûd'da geçmektedir.)
Ahmed ibn-i Hanbel'in Müsnedinde geçen bir hadis-i şeriflerinde ise bu hususla alakalı Efendimiz şöyle buyumuştur: ''Size, Allah'ın niçin Hazreti İbrahim'i 'Halîlim!' diye isimlendirdiğini söyleyeyim mi? Çünkü Hazreti İbrahim her sabah ve her akşam Cenab-ı Hakk'ı (yukarıdaki ayetleri) söyleyerek tesbih ederdi.
(Sünen-i Ebî Davud, Kitabü'l-Edeb, 4414; Müsned-i Ahmed, Müsnedü'l-Mekkiyyîn, 15081)
| اَللّٰهُمَّ طَهِّرْ قَلْبِي مِنَ النِّفَاقِ، وَعَمَلِي مِنَ الرِّيَاءِ، وَعَيْنِي مِنَ الْخِيَانَةِ فَإِنَّكَ تَعْلَمُ خَائِنَةَ الْأَعْيُنِ وَمَا تُخْفِي الصُّدُورُ.سُبْحَانَ اللّٰهِ وَبِحَمْدِهِ، اَللّٰهُمَّ اغْفِرْ لِي ذُنُوبِي، وَوَسِّعْ عَلَيَّ رِزْقِي، وَحَسِّنْ خُلُقِي، وَطَيِّبْ لِي كَسْبِي، وَأَقْنِعْنِي مِمَّا رَزَقْتَنِي، وَلَا تُذْهِبْ نَفْسِي إِلَى شَيْءٍ صَرَفْتَهُ عَنِّي، وَلَا تُخْرِجْنِي مِنَ الدُّنْيَا حَتَّى تَرْضَى عَنِّي بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ. Efendimiz (aleyhissalatü vesselam)’ın bir duası Allah’ım! Kalbimi nifaktan, amellerimi riyadan, gözlerimi de bakmamaları gereken şeylere bakmak suretiyle hıyanet etmekten koru! Sen ihanet eden gözleri de, kalblerin en uzak noktalarında deveran eden mülahazaları da en iyi bilirsin. Rabbim! Sübhan Sensin, hamd ü sena da bir tek Sen’in şanına yaraşır. Ne olur, günahlarımı mağfiret buyur.. rızkımı genişlet.. ahlâkımı güzelleştir.. maîşetimi tertemiz eyle.. rızık olarak lütuflandırdığınla kanaat etme mülahazalarını kalbime perçinle.. nefsimin gidip şer’-i şerîfinde men’ettiğin şeylere bulaşmasına izin verme ve hoşnutluğunla âbâd etmeden evvel beni bu dünyadan çıkarma, ey merhametlilerin en merhametlisi olan Rabbim! | |
